Podziękowania dla Justyny

A jest za co dziękować. Wygrałam candy u Justyny (Sarmatix) i zostałam obdarowana wieloma przydasiowymi cudeńkami. Pożyczę sobie zdjęcie z bloga Justyny, bo z pewnego drobiazgu zrobiłam już wczoraj wieczorem użytek:

Na rozpływające się zegary miałam chrapkę już od dawna i wreszcie szczęście się do mnie uśmiechnęło! Mam już zalążek pomysłu, jak je wykorzystać. 

Na razie jednak wzięłam na tapetę posrebrzane obręcze. Tak mnie ostatnio len pochłonął, że prawie zapomniałam o istnieniu kordonka ;-) Wczoraj nadszedł czas na przypomnienie. 

Powstały kolczyki, trochę już jesienne, w barwach wrzosu i opadających liści. 

I, sama nie wiem dlaczego, przypomniała mi się ballada Jaskra z opowiadania Wieczny ogień. Takie skojarzenia, zupełnie od czapy są czasem najlepsze ;-) 

Dlatego na koniec, dziękując raz jeszcze Justynie za możliwość stworzenia tego czegoś, pozwalam sobie na mały wtręt muzyczno-poetycki, czy poetycko-muzyczny, doppler jeden wie ;-)

http://youtu.be/14hMpbIqCk0

Zapachniało powiewem jesieni
Z wiatrem zimnym uleciał słów sens
Tak być musi
Niczego nie mogą już zmienić
Brylanty na końcach twych rzęs

Tam gdzie mieszkasz
Już biało od śniegu
Szklą się lodem jeziora i błota
Tak być musi
Już zmienić nie może niczego
Zaczajona w twych oczach tęsknota

Wróci wiosna, deszcz spłynie na drogi
Ciepłem słońca serca się ogrzeją
Tak być musi
Bo ciągle się tli w nas ogień
Wieczny Ogień, który jest nadzieją